Er werken bij het Regionaal Archief Nijmegen 50 vrijwilligers. Eén van hen is Trees Isendam. Zij werkt met notarisrepertoria. Vandaag vertelt zij haar verhaal.


Notarissen

Ik ben Trees Isendam en ik ben sinds mijn pensioen 8 jaar vrijwilliger bij het Regionaal Archief Nijmegen. Ik werk bij de groep Notarissen, waar ik 1 à 2 ochtenden in de week trefwoorden uit een notarisrepertorium in Exel zet, zodat het op Internet kan komen en iedereen, die dat wil, ze kan zien. Notarissen maken al van oudsher een "repertorium" waarin ze per jaar opschrijven wanneer ze voor wie welke acte hebben gemaakt.  Dit repertorium wordt per 3 maanden nagekeken en goedgekeurd door de kantonrechter. Per bladzij kost dat 50 cent, wat veel geld was in bijvoorbeeld 1800. Vanaf 1524 maakten notarissen al zo'n repertorium.

Repertorium van notaris R.F. Deurvorst (1850-1856)

Iedereen blij

Toen ik eenmaal redelijk was ingevoerd en een goed overzicht had van de werkzaamheden, kreeg ik tijd om me te verdiepen in wat er bij die akten allemaal gebeurde. Er worden bijvoorbeeld veel leningen afgesloten door ambachtslieden zoals de timmerman, verver (schilder) en dergelijken. Wanneer zij een klus moesten doen, leenden zij geld bij rijke mensen, want banken waren er nog bijna niet. Die rijke mensen kregen er dan wat rente bij terug, iedereen blij!

Timmermansbus

Een meneer leent geld bij de Timmermansbus. Oh klussenbus! Ja hallo, in 1870 zeker, nog geen auto's laat staan bussen. Dus ga ik Googelen. En natuurlijk, ik heb het zelfs vroeger op school geleerd: de gilden waakten over de kwaliteit van het werk, maar zorgden ook voor de leden. Ieder lid stopte af en toe iets in een potje om arme gezinnen van zieke of overleden leden te helpen: de Bus en in dit geval de Timmermansbus. Rond de jaren 20 van de twintigste eeuw is dit opgegaan in de ziekenfondsen.

Trees aan de slag met een repertorium van notaris R. F. Deurvorst (1850-1856)

Niets nieuws onder de zon

En net in die tijd, dat ik dit uitzocht, stonden in de kranten regelmatig artikelen over ZZPers, die zich niet tegen arbeidsongeschiktheid konden verzekeren, omdat dat veel te duur was. Op diverse flexwerkplekken maken zij samen een potje om elkaar, indien nodig, te ondersteunen. Er is niets nieuws onder de zon!

Kijk hier voor alle blogs van het RAN.